Ainring - wokół Högl (Bawaria)

Kolejna urlopowa poranna wycieczka po Bawarii. Pomimo niesprzyjającej pogody (chłód, wiatr i chmury zapowiadające deszcz) ruszyłem z Aufham bocznymi uliczkami po lokalnych trasach rowerowych i przez Jechlichg i Piding dojechałem do rzeki Saalach, która na tym odcinku stanowi granicę pomiędzy Niemcami a Austrią. Po krótkiej jeździe wzdłuż rzeki po niemieckiej stronie przejechałem mostem pieszo-rowerowym na stronę austriacką, żeby po ok 3 km kolejnym mostem wrócić na stronę niemiecką w Hammerau. Potem przez Ainring, która to miejscowość jest siedzibą gminy, podziwiając bawarski krajobraz dojechałem do Vachenlueg. Tu trochę zaskoczył mnie 14% podjazd na długości ok 700 m, ale udało się bez większych problemów podjechać i potem już było praktycznie z górki. Dojechałem do prawie do Anger i zdecydowałem się, mimo niesprzyjającej pogody (padająca mżawka) dołożyć jeszcze kilka kilometrów i podjechać do Höglwörth, gdzie na półwyspie nad jeziorem Höglwörther znajdują się zabytkowe budynki w których kiedyś mieścił się klasztor Augustianów. Z stamtąd wróciłem już prosto do Aufham pokonując ostatni podjazd do domu. Po porocie do domu i sporzeniu na mapę okazało się, że po środku znajduje się góra Högl o wysokości 827 mnpm. Można uznać, że wycieczka wokół Högl była udana.


Niskie chmury nad górami w Aufham


Niskie chmury nad górami w Aufham


Rzeka Saalach


Most pieszo-rowerowy na granicy niemiecko-austriackiej


Powrót na stronę niemiecką


Bawarski krajobraz za Ainring


Bawarski krajobraz za Ainring


Początek podjazdu w Vachenlueg


Klasztor w Höglwörth


Wjazd do klasztoru

Aufham

Druga część urlopu. Teraz pogranicze austriacko-niemieckie - wieś Aufham w Berchtesgadenerland na Bawarii. Po całym dniu w aucie i drodze z Istrii postanowiłem rozruszać jeszcze kości i zobaczyć co jest w okolicy + poszukać sklepów lub piekarni, w których w poniedziałek będzie można zrobić drobne zakupy. Jako że zbliżał się wieczór rajza nie mogła być długa. Wyjazd raczej bez planów, pojechałem najpierw do Anger i po drodze znalazłem Netto. Początek był OK. Za Anger przejechałem kawałek asfaltem między polami kukurydzy i wjechałem na drogę, która zaczynała się coraz bardziej wznosić. Rzut okiem na mapę - okazało się, że dojazdę tą drogą do domu. I tak wspinając się dojechałem prawie do wsi Kleinhögl. Tu zaczęła się najlepsza część tej rajzy. Ponad 4 km zjazd do Piding rower sam się rozpędzał (max 58 km/h) i gdyby nie zakręty i od czasu do czasu przejeżdżające auta (lub mogące się pojawić zza zakrętu) to mogłoby być jeszcze szybciej. Potem asfaltem między polami przez Jechling z powrotem do Aufham. Przy okazji w Aufham znalazłem piekarnię i sklep z napojami :). Na koniec został mi 1 kilometrowy podjazd do domu gdzie nocowaliśmy.


Widok na Alpy w kierunku Salzburga






Anger


Podjazd pod Kleinhögl


Kapliczka przydrożna


Krzyż pokutny z XIII w

Do sklepu (Istria)

Wyjazd po ostatnie zakupy do sklepu do Špadići.

Parenzana (Istria)

Ostatnia wycieczka w czasie chorwackich wakacji. Postanowiłem przejechać dłuższy fragment Parenzany – 123 kilometrowej trasy rowerowej biegnącej śladem po nieistniejącej kolei wąskotorowej istniejącej w czasie Austro-Węgier i przynależności Istrii do Włoch po I wojnie światowej. Trasa przez Koper w Słowenii łączy Triest we Włoszech z Porecem w Chorwacji. Wytyczyłem sobie trasę o długości 27 km + mniej więcej taką samą długość na powrót, jednak w czasie jazdy zdecydowałem się wydłużyć trasę o 5 km pod zamek Motovun. Ponieważ wcześniej jechałem już krótki odcinek Parenzaną w stronę Poreca i wiedziałem o problemie z przejazdem przez drogę 75, zdecydowałem się zmodyfikować początkowy odcinek trasy i wjechać na Parenzanę już za drogą 75. Znowu zacząłem wcześnie rano - tym razem krótko po 6. Trasa jest w dużej części gruntowa, lecz występują ten odcinki kamieniste, nie ma jednak większego problemu z przejazdem po nich. Prowadzi przez wioski i łagodnie wznosi się oraz opada, są ciekawe miejsca widokowe, co daje dużą przyjemność z jazdy. W sumie wydaje się, że nie jest trudna. Oczywiście mówię tylko o odcinku, który sam przejechałem. Nie wiem co jest na pozostałych 90 km, jednak skoro prowadzi ona po śladzie kolei to wydaje się, że wzniosy i spadki nie mogą być zbyt strome. Na trasie znajdują się wiadukty i tunele wydrążone w górach (mnie udało się „zaliczyć” dwa wiadukty i jeden tunel). Tunel jest oświetlony i można nim przejechać nawet bez własnego oświetlenia.
Od Motovun, ruszyłem z powrotem w stronę Poreca, teraz razem asfaltem i już od początku natknąłem się na podjazdy, niektóre dość długie i strome. W zasadzie na ok 26 km drogi powrotnej tylko ostatnie 12-13 km było z górki.


Słupek kilometrowy na Parenzanie wskazujący odległość od Triestu - na trasie spotkamy wiele takich słupków


Okolice Višnjan


Tablica informacyjno-kierunkowa na szlaku


Widok na trasy




Czasem trasa biegnie w wąwozach wydrążonych w skałach




Pierwszy wiadukt na trasie od Poreca


Widoki na trasie




Widok w stronę zamku Motovun


Wjazd do tunelu


Tunel na Parenzanie

Relive 'Morning Aug 10th'

Do piekarni (Istria)

Do piekarni w Špadići po pieczywo.

Novigrad (Istria)

Kolejna wycieczka rowerowa, tym razem do Nowogardu (po włosku Cittanova). Pojechałem tym razem lokalną drogą przez Červar do Červar-Porat, potem kawałek trasą rowerową, którą jechałem już pierwsego dnia w kierunku Vabrigi. Od Valbrigi do Novigradu znowu asfaltem przez Frata, Tar i Antenal. Trasa na odcinku od Taru do Novigradu bardzo ciekawa. Najpierw, ponieważ wybrałem drogę lokalną w kierunku St. Blek, po drodze był świetny zjazd, który na końcu kończył się bardzo stromym odcinkiem i ostrym zakrętem, potem przejeżdżałem mostem przez zalew, do której wpływa rzeka Mirna i wspiąłem się do Novigradu. W Novigradzie przerwa, odpoczynek w porcie, krótkie zwiedzanie miasta i powrót tym razem główną drogą z podjazdami serpentynami drogą 75 w kierunku Taru. Z Taru pojechałem w stronę Novej Ves’i i tam wjechałem na Parenzanę – trasę rowerową poprowadzonej po śladzie kolejki wąskotorowej z Triestu do Porecu. Trasa jest na tym odcinku szutrowa i fajnie się nią jedzie, ale niestety Chorwaci nie pomyśleli rozwiązaniu sposobu przejazdu przez drogę 75. Jest to główna droga, prowadząca od Novigradu do Vrsaru i do Klostaru nad Limskim Kanałem i nie można jej łatwo przekroczyć. Drogą tą porusza się dużo aut co utrudnia dostanie się na drugą stronę, a dodatkowo z obu stron znajdują się rowy odwadniające, i trzeba przenieść rower, żeby je przekroczyć. Ale po kilku chwilach oczekiwania udało się znaleźć lukę i przebiec na drugą stronę i dojechać do końca/początku Parenzany. To był najmniej przyjemny fragment trasy. Potem szybki przejazd przez Špadići do domu, śniadanko i wycieczka z rodziną do Puli.


Tar


Laguna niedaleko Novigradu, do której wpływa rzeka Mirna


Droga przez lagunę i most na rzecze Mirna


Port w Novigradzie


Novigrad


Novigrad


Novigrad - ratusz


Novigrad, kościół św. Pelagiusza i Maksymiliana z kampanilą


Novigrad - nabrzeże

Relive 'Morning Aug 8th'

Do piekarni (Istria)

Wieczorna jazda do piekarni po świeże pieczywo :)

Limskij Kanał (Istria)

Trzecia wycieczka tym razem w kierunku południowym nad Limski Kanał. Jest to szerokie ujście rzeki Lim, które przypomina norweski fiord. W starożytności stanowił on granicę pomiędzy rzymskimi prowincjami Italią i Dalmacją. Po starcie pojechałem w kierunku ujścia kanału przez Poreč, Funtanę i Vrsar. Trasa mimo, że wiodła wzdłuż głównej drogi to jednak dzięki ścieżce prowadzącej wzdłuż drogi, poboczem, nie była zbyt uciążliwa.
We Vrsarze swój początek miała trasa rowerowa prowadząca wzdłuż kanału i w zasadzie od początku aż do Kloštaru prowadziła drogą szutrową równolegle do kanału. Niestety z uwagi na drzewa rosnące między ścieżką a kanałem, żeby zobaczyć jego urok trzeba było parokrotnie odbić od trasy i dojechać do punktów widokowych. Początkowo trasa prowadzi ścieżką edukacyjną wśród gajów oliwnych, co pozwala poznać różne gatunki oliwek.
Powrót znowu w dół w stronę wybrzeża przez Flengi i znane mi już wcześniej Fuškulin i Mugebę, i dalej wzdłuż brzegu trasą od Zelenej Laguny przez Porec do domu.



Vrsar


Vrsar


Limski Kanał


Limski Kanał widok w stronę ujścia


"Olej z oliwek jest lekarstwem"


Drzewa oliwkowe






Poreč

Relive 'Morning Aug 7th'

Bacva (Istria)

Kolejny poranny wyjazd rowerowy. Plusem wczesnych porannych wyjazdów było to, że nie było jeszcze tak gorąco jak w okolicach południa i popołudniu. Tym razem zaplanowałem trasę w zasadzie w 100% asfaltem i w większości mało uczęszczanymi drogami.
Tym razem wybrałem się bardziej w głąb półwyspu do Bacvy. Miejsce nie było jakieś szczególne, było jednak najwyższe na zaplanowanej trasie, więc, żeby tam dotrzeć trzeba było odrobinę popedałować, wysiłek wynagradzały widoki. Po krótkiej przerwie w Bacvie. Ruszyłem w dół asfaltem przez małe miejscowości Žbandaj, Radmani, Fuškulin i Mugeba dotarłem w okolice aquaparku Aquacollors i do Adriatyku. Potem Wzdłuż brzegu morza przez centrum Poreča i Špadići wróciłem do domu.

Bacva

Relive 'Morning Aug 6th'

Laterna (Istria)

Pierwsza poranna jazda w czasie chorwackiej części tegorocznych wakacji spędzanych w Poreču na półwyspie Istria. Trasy były zaplanowane wcześniej na Bikemap’ie ale z opcją ich zmiany w razie niesprzyjających okoliczności lub znalezienia ciekawych miejsc w jej pobliżu.
Ruszyłem z Poreča a właściwe z Mali Maj i wzdłuż brzegu morza drogami gruntowymi dojechałem przez Červar-Porat do miasteczka Vabriga, okazało się, że po mojej zaplanowanej trasie wyznaczona jest trasa rowerowa, co znacznie ułatwiło mi nawigację, bo mogłem opierać się na jej oznaczeniu w terenie. Do centrum Vabrigi był dość długi asfaltowy podjazd. W Vabridze zainteresowałem się znajdującym się w oddali malutkim półwyspem do którego prowadził długi zjazd. Ruszyłem w tamtą stronę i dojechałem do kempingu Lanterna i do końca półwyspu, gdzie był dobry widok na znajdujący się po drugiej stronie zatoki Novigrad. Jak było z górki to z powrotem musiało być pod górkę i do dalej bo aż do Taru. Potem zacząłem się kierować do domu i znowu gruntowymi drogami jechałem w kierunku Poreča. Niestety w połowie drogi na mojej trasie wrósł tor do gokartów i niestety musiałem zjechać na główną drogę prowadzącą do Poreča. Na szczęście ruch nie był jeszcze duży a kierowcy mijali mnie z dużym zapasem. Trasa nie myła długa ok 27,5 km ale na początek bardzo przyjemna.


Na Istrze i w Poreču widać wpływy włoskie. Zarówno nazwy większości miejscowości jak i ulic i budynków użyteczności publicznej są zarówno po chorwacki jak i po włosku.


Adriatyk w Poreču o poranku

Trasa w kierunku Červar-Porat. Po drodze wzdłuż brzegu mijałem wiele beach barów, niestety z uwagi na porę z reguły były jeszcze  zamknięte.


Červar-Porat


Koniec półwyspu, na którym jest kemping Lanterna


Widok w kierunku Novigradu

Relive 'Morning Aug 5th