Majówka nie zapowiadała się początkowo jakoś rewelacyjnie pod względem pogodowym, ale środowy poranek okazał się słoneczny, więc mogłem przystąpić do zrealizowania wcześniej zaplanowanej wycieczki.
Celem były lasy na Gliwicami mniej więcej między Ujazdem, Kędzierzynem-Koźlem i Kotlarnią, więc początkowy odcinek do Gliwic starałem się pokonać jak najszybciej bez zbędnych komplikacji i dlatego pojechałem głównymi ulicami przez Rudę Południową, Zabrze, Gliwice Sośnicę do centrum Gliwic. Na szczęście z uwagi na majówkę i wczesną porę ruch był minimalny. W Gliwicach na rynku zrobiłem krótką przerwę i po krótkim odpoczynku ruszyłem w dalszą drogę ul. Kozielską w kierunku Brzezinki. Po drodze przy ul. Kozielskiej minąłem drewniany kościół p.w. Wniebowzięcia NMP, który został wybudowany w Zębowicach koło Olesna w 1493 r. i w 1925 r. przeniesiony do Gliwic.

W Brzezince wyznaczona trasa poprowadziła mnie na drogę gruntową, którą początkowo polami i potem lasem dojechałem do wsi Bojszów, a następnie do Łączy. Za Łączą zjechałem z drogi łączącej Łączę z Rudzińcem (fajny równy, nowy asfalt) i przez las drogą pożarową „Gazową” dojechałem do drogi łączącej Sławęcice i Starą Kuźnię. Te parę kilometrów kręcenia po lesie to była sama przyjemność. Po drodze „wlazłem” na jedną z kilku mijanych po drodze ambon, żeby zobaczyć jak z góry wyglądają okolice.

W Starej Kuźni podjechałem pod siedzibę Nadleśnictwa Kędzierzyn, zobaczyć znajdujące się tam zabudowania i 35 metrową wieżę obserwacyjną. Nadleśnictwo ma swoją siedzibę w odnowionych budynkach, w których do 1945 mieszkał łowczy księcia Hohenlohe ze Sławęcic. Przy nadleśnictwie znajduje się też ścieżka przyrodnicza i seria tablic informacyjnych, z których można się dowiedzieć o historii tego miejsca i okolicznych lasach.

Po dłuższym odpoczynku pojechałem do Kotlarni, przejechałem nad rzeką Bierawką i za kopalnią piasku Kotlarnia wjechałem znowu w las. Przy kopalni piasku można zobaczyć stojący tam parowóz TY51.

Później drogami pożarowymi: Dziergowską, Czajkowską i Na Orły dojechałem do Trach. Kolejna ponad 10 km przyjemniej jazdy gruntowymi leśnymi drogami. W Trachach przy drodze 919 znajduje się kamień symbolizujący trzy Nadleśnictwa: Rybnik, Rudziniec i Kuźnia Raciborska. Z Trachów przez Sośnicowice, Smolnicę dojechałem do autostrady A4.

Po przejechaniu na drugą stronę autostrady, drogą serwisową wzdłuż autostrady dojechałem do Gliwic Trynku, minąłem lotnisko i dojechałem do Gliwic Sośnicy.

Na granicy między Gliwicami i Zabrzem wjechałem w las i przejechałem przez dwa zabrzańskie parki: Zabrzański Park Leśny i Park Leśny im rtm. Pileckiego. Wyjechałem w Zaborzu w okolicach ul. Lompy i znaną mi polną drogą przejechałem nad Czarniawką i wyjechałem do Rudy Śląskiej na ul. Szyb Walenty w okolicach hal firmy Prologis. Ulicą Szyb Walenty dojechałem do Rudy Południowej i dalej ścieżką rowerową do Rudy Chebzia. Z Chebzia już było blisko do domu i przez Lipiny dotarłem do domu do Chropaczowa.

To miał być wyjazd po świeże bułki do piekarni w Lipinach. W sumie niedaleko więc postanowiłem po drodze podskoczyć do Rudy Śląskiej zobaczyć co słychać w ruinach dworu Goduli. Powrót przez Rudę obok byłej kopalni, Orzegów, Godulę na Lipiny. Tu się okazało, że w wielkanocny poniedziałek piekarnia jest nieczynna. Cóż trzeba się obejść bez świeżych bułek i rogalików. Ale za to udało się karnonć na kole w poniedziałkowy wieczór i spalić trochę wielkanocnych kalorii.


Ruiny zamku rudzkiego


Kościół Matki Boskiej Różańcowej w Rudzie z 1869 wybudowany przez hrabiego Karla Wolfganga von Ballestrem


Remiza kolejowa przy szybie Franciszek (Brandenburg Grube, później Kopalnia Walenty-Wawel)


Szyb Franciszek

Powrót z pracy w Sosnowcu do domu. Początkowo wzdłuż Przemszy. Po skończonej pracy zamiast wracać do domu najkrótszą drogą postanowiłem trochę dorobić drogi z uwagi na piękną wiosenną pogodę. Ruszyłem prosto do lasu i przejechałem Przemszę na "galicyjską (austriacką)" stronę. Potem dalej wzdłuż Przemszy ciągle po "austriackiej" stronie dojechałem od Jęzora (Jęzor do 1953 roku był częścią Jaworzna, a obecnie jest jedną z dzielnic Sosnowca) do Trójkąta Trzech cesarzy, gdzie do 1914 roku stykały się granice trzech imperiów Rosji, Niemiec i Austro-Węgier. Rzut oka na pomnik upamiętniające to miejsce znajdujący się po "rosyjskiej" stronie, czyli w Sosnowcu. Niestety widok na ujście Brynicy do Przemszy był przesłonięty drzewami. Zastanawiałem się, czy nie przeprawić się na "niemiecką" stronę do Mysłowic po jednym z dwóch starych nieczynnych mostów kolejowych nad Przemszą, ale jednak rozsądek podpowiedział mi jakoś żeby tego nie robić. Szkoda, że Sosnowiec i Myslowice się nie porozumieją, żeby przejąć choć jeden z mostów i zrobić przyzwoitą przeprawę, co z pewnością poprawiłoby atrakcyjność tego miejsca.

Potem ruszyłem dalej ścieżką wzdłuż Przemszy w stronę dzielnicy Jaworzna - Wysoki Brzeg. Przed Wysokim Brzegiem ścieżka odbiła od brzegu Przemszy i dalej pojechałem lasem. Wysoki Brzeg był w przeszłości punktem granicznym między Cesarstwem Austrii (od 1867 Austro-Węgier) i Cesarstwem Niemieckim (Królestwem Prus).

Po minięciu Wysokiego Brzegu wjechałem do Mysłowic i przez Brzezinkę dojechałem do Wesołej a następnie do zbiornika Wesoła Fala, po drodze przekraczając granicę administracyjną Katowic. Po drodze minąłem w oddali maszt nadawczy w Kosztowach o wysokości ponad 358 m. 

Z Wesołej Fali, pojechałem lasem przez Giszowiec i centrum Katowic do Dębu do SCC po ostanie zakupy. Po drodze zaliczyłem lasy murckowskie, gdzie znajdują się źródła Kłodnicy oraz Park Kościuszki z drewnianym kościołem św. Michała Archanioła z 1510. Kościół pierwotnie znajdował się w Syryni (obecnie gmina Lubomia) i został przeniesiony na Wzgórze Beaty w Parku Kościuszki w 1938 r. 

Mój pierwszy rowerowy rajd na orientację. Udział w nim zaoponował mi w czwartek kolega Jacek i w sobotę rano ruszyliśmy autem do Świnnej Poręby, gdzie mieściła się baza rajdu. Start rajdu zaplanowany był na godz. 11. Na miejscu spotkaliśmy jeszcze koleżanę Anię z jej teamem "szprychy i wentyl", z którymi część trasy pokonaliśmy wspólnie. Wybraliśmy trasę 50 km. Prognozy pogody nie były obiecujące, miało padać i już w okolicach godziny startu zaczął się pojawiać drobny krótki deszcz. Ale potem przestało i jechało się bardzo przyjemnie, niestety tylko pierwsze 20 km. Wtedy w okolicy Choczni zaczęło znowu lekko padać ale po paru minutach już lało i tak przez dobre 30 km. Dopiero końcówka była znowu bez deszczu. Przestało padać mniej więcej przed Kleczą Dolną. Punkty kontrolne były usytuowane wokół Wadowic, a wybrana przez nas trasa prowadziła ze Świnnej Poręby w gminie Mucharz przez tereny gminy Andrychów, Wieprz, Tomice, Wadowice. Trasa mnie więcej pół na pół asfaltami i drogami gruntowymi. Ciekawe widoki na Beskid Makowski, choć góry z powodu deszczu były przesłonięte chmurami.
Było wszyscy co powinno być podjazdy, zjazdy, szukanie punktów kontrolnych, Znaleźliśmy wszystkie wymagane 11 z 14 punktów kontrolnych a na metę przyjechaliśmy prawie 2 godz. przed limitem czasu. Pewnie się jeszcze wybiorę na taką imprezę.

Celem dzisiejszej wycieczki była Góra Doroty w Będzinie Grodźcu. Zgodnie z Wikipedią góra ma wysokość 381 mnpm, mnie Endomondo wskazało, że ma  425 mnpm, a Sport Tracker 412 mnpm. Ale to taki szczegół. Trasa wycieczki miała być jak najbardziej off road’owa i się udało. Były drogi gruntowe, szutry i podjazdy, a w zasadzie dwa większe podjazdy właśnie na Górę Doroty i na wzgórze Parcina.

Żeby w miarę od początku dostosować się do zaplanowanej formuły jazdy postanowiłem zacząć od przejazdu przez lasek chropaczowski, ale niestety z uwagi na powalone drzewa, musiałem z tego pomysłu zrezygnować i przejechać przez Osiedle Wiechaczka. Po ominięciu przewróconych drzew do Łagiewnik do ul. Chorzowskiej w okolice sklepu OBI pojechałem po starym śladzie kolei piaskowej. Było równo choć miejscami szczególnie na początku trasy w okolicach Osiedla Brzezina i Parku w Łagiewnikach zdarzał się luźny tłuczeń. Ale nie raz tam jechałem więc wiedziałem czego się spodziewać. Po minięciu OBI i dojechaniu do Chorzowskiej po kilkudziesięciu metrach wjechałem pod wiadukt pod ul. Chorzowską na ślad kolejnej byłej linii kolejowej i tym śladem dojechałem do ul. Krzyżowej a potem na Żabie Doły.

Żabie Doły


Żabie Doły

Początkowo asfaltem a potem już drogą gruntową znalazłem się w Piekarach Śl. w okolicach ul. Harcerskiej i bp. Bednorza. Z ul. Bednorza jednak szybko uciekłem na polną drogę, którą dojechałem przez Dąbrówkę Wielką, Rozalkę do Przełajki w Siemianowicach do mostu nad Brynicą. Z wyjątkiem krótkich odcinków asfaltowych w Dąbrówce Wielkiej i w Przełajce cały odcinek był gruntowy.

Góra Doroty - widok z trasy pomiędzy Dąbrówką Wielką a Przełajką.


Brynica - widok w kierunku Siemianowic Śląskich

Brynica stanowiła od zawsze granicę między Śląskiem a Małopolską, jednak z powodów historycznych przez pewien okres czasu stanowiła nawet granicę pomiędzy Prusami, potem Niemcami, a zaborem rosyjskim. Za Brynicą zaczyna się Zagłębie Dąbrowskie a dokładniej dzielnica Czeladzi - Madera. Z Madery dojechałem dalej drogą gruntową wzdłuż parku Rozkówka aż do Będzina Grodźca. W Grodźcu zacząłem się wspinać na Dorotkę. Droga była początkowo asfaltowa ale w pewnym momencie asfalt się skończył na parkingu i dalszy podjazd był już po drodze gruntowej. Na szczycie zrobiłem sobie krótką przerwę i przyglądając się zabudowaniom kościoła pw. Św. Doroty zauważyłem znak muszli, który wskazywał, że biegnie tu Droga św. Jakuba - Via Regia. Przypomniała mi się w tym momencie moja ubiegłoroczna wycieczka górnośląskim szlakiem Via Regia z od mostu na Brynicy w Piekarach Śląskich do Sanktuarium św., Jacka w Kamieniu Śląskim. W tym roku chciałbym dokończyć odcinek górnośląski do mostu na Nyskie Kłodzkiej w Skorogoszczy, a jak będzie czas do może dotrzeć nawet do Wrocławia. No to tyle tytułem wspomnień i planów. Kościół na Górze Doroty został wybudowany  w roku 1635, ale na początku XX w zaczął popadać w ruinę. Został odbudowany w obecnej formie dopiero w 1946 r.

Kościół p.w. św. Doroty na Górze Doroty


Pozostałości pomników lub grobowców


Oznaczenie Szlaku Św. Jakuba - Via Regia

Z Góry Doroty wróciłem tą samą trasą do parkingu na dole i dalej fajnym singiel trackiem do Huty, skąd dalej terenem dojechałem do drogi 913 w Gródkowie i dalej gruntową ul. Żytnią do wzgórza Parcina (354 mnpm). Niestety tam okazało się, że droga była zagrodzona bramą i płotem, dlatego też jedyne co mi pozostało to objechanie zagrodzonego terenu. Na szczęście okazało, że była tam wydeptana ścieżka, którą udało mi się dojechać ponownie do ul. Żytniej. Po jakimś czasie droga zmieniła się z gruntowej na asfalt a potem znowu u nie miała utwardzonej nawierzchni i biegła wzdłuż potoku i torów kolejowych. Tą drogą dojechałem do Wojkowic w okolice cmentarza. Od cmentarza do ciepłowni w Wojkowicach był kolejny krótki odcinek asfaltu. A potem znowu droga gruntowa i szutrowa biegnąca równolegle do rzeki Brynicy.

Wieża Telewizji Katowice w Bytkowie


Chorzów Stary - Kościół Marii Magdaleny i Elektrociepłownia CEZ

Tą drogą dojechałem do Żychcic a następnie wałem przeciwpowodziowym wzdłuż Jodłownika i Brynicy przez Andaluzję i Brzozowice w Piekarach dojechałem do Bobrownik. Na Brynicy stoją jeszcze pozostałości mostu łączącego w przeszłości Piekary Śląskie z Wojkowicami. Most był wykorzystywany w przeszłości przez istniejącą od 1911 roku KWK "Jowisz", późniejszy  i już nie istniejący ZG "Wojkowice".

Pozostałości mostu na Brynicy

Z Bobrownik przez Namiarki zielonym szlakiem rowerowym prowadzącym do Lasu Dioblina w Piekarach Śląskich dojechałem (wzdłuż autostrady – fajny zjazd) do Dobieszowic, gdzie znajduje się polski schron bojowy nr 52 wchodzący w skład Obszaru Bojowego Śląsk. Schron miał służyć zabezpieczeniu przeprawy na rzece Brynicy w rejonie kolonii Wesoła. Schron nie został jednak nigdy wykorzystany, Niemcy w 1939 r. ominęli ten rejon. Obecnie schron nr 52 znajduje się pod opieką stowarzyszenia  ProFortalicjum.

Bunkier w Dobieszowicach

Następnie po dojechaniu do Józefki w Piekarach Śląskich do miejsca, gdzie szlak rowerowy skręca w kierunku Świerklańca, ja skręciłem w stronę przeciwną i początkowo lasem a później przez ogródki dojechałem do Oś. Wieczorka w Piekarach Śląskich. Stamtąd przez miasto do Szarleja i do Bytomia. Na granicy Piekar i Bytomia obok stacji BP skręciłem w polną drogę prowadzącą obok stawów do Rozbarku. Jadąc wzdłuż stawów zauważyłem parę bażantów, które spłoszone przeze mnie odleciały w pobliskie zarośla. W Rozbarku w okolicach byłej Lokomotywowni Górnośląskich Kolei Wąskotorowych zaczyna się nowa ścieżka pieszo-rowerowa prowadząca do ul. Pszczyńskiej, w okolice byłej Kopalni Rozbark. Jej minusem jest fakt, że jest zbudowana z kostki Bauma i to w dodatku frezowanej, zaś plusem jest odbudowany most nad ul. Siemianowicką, dzięki czemu ścieżka odseparowana od ruchu samochodowego.

Nowy most nad ul. Siemianowicką

Odcinek z Rozbarku do domu pokonałem obok zabudowań pozostałych po kopalni Rozbark (obecnie część z nich zajmuje Teatr Tańca Rozbark), a następnie ul. Kilara, Łagiewnicką, wzdłuż której do ul. Krzyżowej wytyczona też jest droga rowerowa. Ostatni fragment drogi powrotnej w Łagiewnikach wzdłuż ul. Świętochłowickiej i przez Chropaczów to była jazda po ulicy razem z samochodami. Można było co prawda ominąć te odcinki czy to ulicą Szyby Rycerskie i obok byłej huty Zygmunt lub ulicą Cyryla i Metodego, ale ponieważ byłem już „wzywany” SMS-ami na niedzielny obiad to zdecydowałem się pojechać najkrótszą drogą.

Wiosenna pogoda zachęcała do jazdy i na ponad 55 przejechanych km wydaje mi się, że większość trasy tj. co najmniej 35 km przejechałem w terenie po nawierzchni gruntowej lub szutrowej. Czyli plan został zrealizowany.